ಆ ದಿನಗಳು..

ಇಂದು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಎದ್ದಾಗಲೇ ಆರುಗಂಟೆ ಕಳೆದಿತ್ತು. ಅಣ್ಣ ಆಗಲೇ ಎದ್ದು ಸ್ನಾನ, ದೇವ್ರ ಪೂಜೆ ಮುಗಿಸಿದ್ದ. ನನ್ಗೆ ಪುಳಿಯೊಗರೆಯೂ ರೆಡಿ ಆಗಿತ್ತು. ಟೀ ಮಾಡಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಬಾಕಿ. ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ನೆಹರು ಬಗ್ಗೆ ಹಾಡುಗಳು ಕೇಳಿಬರುತ್ತಿದ್ದವು. ಆಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದು ಇಂದು ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ! ತಕ್ಷಣ ಮನದ ಪರದೆಯಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಖುಷಿ ಖುಷಿ ಘಟನೆಗಳು ಹಾದುಹೋದವು. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ ಆಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಆ ದಿನಗಳನ್ನು ಮನಸ್ಸು ಮೆಲುಕುಹಾಕಿತು..

ಆಗ ನಾನಿನ್ನು ಎರಡನೇ ತರಗತಿ. ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ನಾನೇ ಮುಂದು. ಏನಿದ್ರೂ ನನ್ದೆ ಕಾರುಬಾರು. ಆಗೆಲ್ಲಾ ನನ್ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನನ್ನು 'ಅವ್ಳು ಸಕತ್ ಜೋರು' ಅನ್ತಾ ಇದ್ರು. ಆದ್ರೂ ನಮ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಟೀಚರಿಗೆ ನಾನಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ ದಿವ್ಸ ನಮ್ಮನ್ನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಬರಕ್ಕೆ ಹೇಳಿದ್ರು. ಅಂದು ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ಸು. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಟೀಚರ್ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ ಹಾಕಿ ಅನ್ನದಿದ್ರೂ, ನಮ್ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಅವತ್ತು ನಮಗೆ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ ಆಗಬೇಕು. ಮಕ್ಕಳ ದಿನ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಖುಷಿ. ನಾನು ಅಮ್ಮನ ಕಾಡಿಸಿ-ಪೀಡಿಸಿ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್ ತರಿಸಿದ್ದೆ. ಅದೊಂದು ಚಿಕ್ಕದಾದ ಚೂಡಿದಾರ. ಎರಡು ಜಡೆ..ಜಡೆತುಂಬಾ ಸೇವಂತಿಗೆ ಮುಡಿದು ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಿಂದ ಕ್ಲಾಸಿಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದೆ.

ಅವತ್ತು ನಮಗೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಬಿಸ್ಟೀಟ್ ಕಚ್ಚಿ ಓಡುವ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಏರ್ಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಮೊದಲ ಎರಡು ಸುತ್ತಿನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಫಸ್ಟ್. ನಂತರ ಕೊನೆ ಸುತ್ತು. ಆರು ಜನ ಹುಡುಗೀರನ್ನು ಓಡಿಸಿದ್ರು. ನಾನೇನೋ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಿಂದ ನಾನೇ ಫಸ್ಟ್ ಬರ್ತೇನೆ ಎಂದು ಓಡಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ಎಲ್ಲರಿಗಿಂತ ಮೊದ್ಲು ಓಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು ಬಿಸ್ಕೇಟ್ ಇಟ್ಟಿರುವ ಬೆಂಚಿಗೆ ಮುಖ ತಾಕಿ, ಅಲ್ಲೆ ಬಿದ್ದಿಬಿಟ್ಟೆ. ಅದನ್ನು ಕಚ್ಚಿ ವಾಪಾಸ್ ಬರಕ್ಕೆ ಆಗಿಲ್ಲ. ತುಂಬಾ ಗಾಯ ಆಗಿ ಮುಖತುಂಬಾ ರಕ್ತ. ನನ್ ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಚೂಡಿದಾರ್ ತುಂಬಾ ರಕ್ತವೇ ರಕ್ತ. ನಮ್ ಸೀನಿಯರ್ಸ್, ಟೀಚರ್ಸ್ ಎಲ್ರು ಸೇರಿ ಏನೇನೋ ಹಚ್ಚಿ ರಕ್ತ ಬರೋದು ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೂ ಸೇರಿಸಿದ್ರು. ಅಂದಿನ ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ ನಂತ್ರ ನಾನೆಂದೂ ಯಾವುದೇ ಓಟದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿಲ್ಲ. ಇದು ನನ್ದೊಂದು ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆಯ ಒಂದು ಕಹಿ ಅನುಭವವಷ್ಟೇ.

ನಿಜ ಹೇಳಬೇಕೆಂದರೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯ ಆರಂಭ, ಜಗತ್ತೇನೆಂದು ತಿಳಿಯದ ಮುಗ್ಧ, ಪುಟ್ಟ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಈ ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ ಆಚರಿಸುವುದೇ ಅದೊಂಥರ ವಿಭಿನ್ನ ಖುಷಿ. ಈ ಖುಷಿನಾ ಈಗ ಹೇಳೋದಕ್ಕಿಂತಲೂ, ಆ ಪುಟ್ಟ ವಯಸ್ಸಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸುವುದು ಇನ್ನಷ್ಟು ಖುಷಿ. ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್, ನೆಹರೂ ಭಾವಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಹೂಹಾರ ಹಾಕಿ ಭಕ್ತಿಯಿಂದ ನಮಿಸೋದು, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕೊಡುವ ಚಾಕಲೇಟ್ ಆಸೆಗಾದ್ರೂ ಆ ದಿನ ಚಕ್ಕರ್ ಹಾಕದೆ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗ ಎದ್ದು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗೋದು..ಆ ದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನವೇ ಮನೆಗೆ ಬರೋದು ಮತ್ತೊಂದು ಖುಷಿ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬೆತ್ತ ಹಿಡಿದು ಗದರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಟೀಚರ್ಸ್, ಮಕ್ಕಳ ದಿನದಂದೂ ನಗುನಗುತ್ತಾ ಮಾತಾಡ್ತಾರೆ..ನಾವು ಹಾಡೋದು, ಆಡೋದು..ಮನೇಲಿ ಅಕ್ಕನೋ, ಅಣ್ಣನೋ ಬರೆದುಕೊಟ್ಟ ಭಾಷಣವನ್ನು ಓದಿ ಹೇಳೋದು..ಅಥವ ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡಿ ಸ್ಟೇಜ್ ಮೇಲೆ ನಿಂತಾಗ, ಮರೆತುಹೋದ್ರೆ 'ಹು ಹು..'ಅಂತ ಹೇಳಿ ವಾಪಾಸ್ ಬರೋದು..ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೆನೆದಾಗ ಮನದೆಲ್ಲೇನೋ ಪುಳಕ, ಅವ್ಯಕ್ತ ಆನಂದದ ಅಲೆ ತೇಲಿ ತೇಲಿ ಬರುತ್ತದೆ ಅಲ್ವೇ? ಆ ಬಾಲ್ಯದ ಖುಷಿ ಖುಷಿಯಾದ ನೆನಪಿನ ಮೆರವಣೆಯಲ್ಲಿ ನಾವೂ ಪಯಣಿಸಿದಾಗ, ಛೇ! ನಾವಿನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವರಾಗಿದ್ರೆ..!!?ಮನಸ್ಸು ಬಾಲ್ಯದತ್ತ ಹೊರಳದೆ ಇರದು ಅಲ್ವೇ? ಆ ದಿನಗಳು ಅದೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ ಅನಿಸುತ್ತಲ್ಲಾ?

ಇಂದು ನಮ್ ರೂಮ್ ಅಕ್ಕ-ಪಕ್ಕದ ಮಕ್ಳೆಲ್ಲಾ ಹೊಸ ಡ್ರೆಸ್, ಹೊಸ ಬಳೆ, ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಡಾನ್ಸ್ ಮಾಡಲು ಒಂದಿಷ್ಟು ಹೂವು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಮನತುಂಬಾ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳ ಕನವರಿಕೆ. ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ರೆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಮಕ್ಳಳದು ಹಬ್ಬದ ಸಂಭ್ರಮ. ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬೆನ್ನು ತುಂಬಾ ತಮಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಭಾರದ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಮಕ್ಕಳು ಇಂದು ಲವಲವಿಕೆಯಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೈಯಲ್ಲಿ ಭಾರವಾದ ಬ್ಯಾಗ್ ಇಲ್ಲ, ಅದನ್ನ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು ಕಂಡಕ್ಟರ್ ಕೈಯಿಂದ ಬೈಗುಳ ತಿನ್ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ..ಹೀಗೆ ಮುದ್ದು ಮಕ್ಕಳ ಖುಷಿಗೆ ಹಲವು ಕಾರಣಗಳು. ಆಫೀಸಲ್ಲಿ ಬಂದು ನನ್ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಎದ್ರು ಕೂತ್ರೂ ಮಕ್ಕಳ 'ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ' ಸಂಭ್ರಮವೇ ತಲೆತುಂಬಾ. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ನಾವು ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಪುಸ್ತಕದ ಭಾರ ಇಷ್ಟೊಂದು ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ನಮಗೇನೂ ಅದ್ರಿಂದ ಸಮಸ್ಯೆಯೂ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ಈಗ ಮಕ್ಕಳ ತಲೆ ತುಂಬೋ ಜ್ಞಾನಕ್ಕಿಂತ, ಬೆನ್ನಿಗೆ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಭಾರವೇ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

ಏನೇ ಆಗ್ಲಿ..ಮಕ್ಕಳ ದಿನಾಚರಣೆ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಲಿಗೆ ಸಂತಸದ ಹಬ್ಬ. ದೀಪಾವಳಿ ದಿನದಂದು ಪಟಾಕಿ ಸಿಡಿಸಿ ಪಡೋ ಖುಷಿಗಿಂತಲೂ, ಈ ಮಕ್ಕಳ ದಿನದಂದು ಮಕ್ಕಳು ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಪಡ್ತಾರೆ ಅನ್ನೋದು ಮಾತ್ರ ಸತ್ಯ. ನಾವು-ನೀವೆಲ್ಲಾ ಈ ಖುಷೀನ ಅನುಭವಿಸಿರಬಹುದಲ್ಲವೇ?