ಬಂತೂ..ಬಂತೂ..ರಾಖಿ ಹಬ್ಬ

ರಾಖಿಹಬ್ಬ ಬಂತೆಂದರೆ ಸಡಗರದ ಹಬ್ಬ. ಮನದಲ್ಲಿ ಖುಷಿಯ ಮಲ್ಲಿಗೆ. ಪ್ರೀತಿಯ ಅಣ್ಣಂದಿರಿಗೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟೋದೇ ಹಬ್ಬ ಸಂಭ್ರಮ. ನನಗೆ ಒಡಹುಟ್ಟಿದ ಅಣ್ಣಂದಿರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಆದರೂ ತಂಗೀ..ತಂಗೀ ಎನ್ನುವ, ಬದುಕ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯ ಸವಿ ನೀಡುವ ಮಮತೆಯ ಅಣ್ಣಂದಿರ ಮಡಿಲು ನಂಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ರಾಖಿ ಹಬ್ಬ ಬಂದಾಗಲೂ ಅವರಿಗೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟುತ್ತೇನೆ. ಆದರೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದು ಎರಡು ವರ್ಷ ಆದರೂ, ಕೈಯಾರೆ ರಾಖಿ ಕಟ್ಟುವ ಭಾಗ್ಯ ದೊರೆತಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅಂಚೆ ಮೂಲಕ ರಾಖಿ ಕಳುಹಹಿಸಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅವರು ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ ಕೂಡ.

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಅಗ್ರಸ್ಥಾನ. ಮನುಷ್ಯ ಸಂಬಂಧಗಳ ಮೂಲಕ್ಕೆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ಕಾರಣ. ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹಲವಾರು ಮುಖಗಳಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಹೃದಯ, ಮನಸ್ಸು ಒಂದೇ. ಇಂತಹ ಅಮೂಲ್ಯ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಣ್ಣ-ತಂಗಿಯರ ಪ್ರೀತಿಯೂ ಒಂದು. ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ಜೊತೆ-ಜೊತೆಯಾಗಿ ಬೆಳೆದು, ಬದುಕಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ಪರ್ಶ ನೀಡುವ ಸಹೋದರ-ಸಹೋದರಿಯರಲ್ಲಿ ಮೊಗೆದಷ್ಟು ಬತ್ತದ ಪ್ರೀತಿಯಿರುತ್ತದೆ. ತಂಗಿಯನ್ನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುವ ಅಣ್ಣ, ಅಣ್ಣನನ್ನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುವ, ಗೌರವಿಸುವ ತಂಗಿಯಿದ್ದರೆ ಬದುಕೆಷ್ಟು ಚೆನ್ನ.

ಅಣ್ಣನೋರ್ವ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತನಾಗಬಲ್ಲ. ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಜೋಗುಳ ಹಾಡುವ ಅಮ್ಮನಾಗಬಲ್ಲ..ಬದುಕಿಗೆ ಕೈಗನ್ನಡಿಯಾಗಬಲ್ಲ. ಅಣ್ಣನ ಪ್ರೀತಿಯೆಂದರೆ ಅಮ್ಮನ ಮಮತೆ..ಅಣ್ಣನ ಮಡಿಲೆಂದರೆ ಅಮ್ಮನ ಒಡಲು..ಪ್ರೀತಿಯ ಕಡಲು. ಇಂಥ ಬಾಂಧವ್ಯ ಸದಾ ಚಿರಾಯು. ಭಾವನೆಗಳು ಮಣ್ಣಾಗುತ್ತಿರುವ ಈಗಿನ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಖಿ ಹಬ್ಬದಂಥ ವಿಶೇಷ ದಿನಗಳು ಬಾಂಧವ್ಯ, ಭಾವನೆಗಳ ಬೆಸುಗೆಗೆ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಗಬೇಕು. ಪ್ರೀತಿಯ ಅಣ್ಣಂದಿರಿಗೆ ರಾಖಿ ಹಬ್ಬದ ಶುಭಾಶಯಗಳು.