ಅಣ್ಣನ ಪತ್ರದಲ್ಲಿ 'ಕರ್ವಾಲೋ' ಕಲರವ..

ಈ ಹಿಂದೆ ಅಣ್ಣನೊಬ್ಬ ಬರೆದ ಪತ್ರವನ್ನು ಇದೇ ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದೆ. ಇದೀಗ ಮತ್ತೆ 2005ರ ಅಕ್ಟೋಬರ್ 3!ರಂದು ಮೈಸೂರಿನ ಅನಿಲಣ್ಣ ಬರೆದ ಪತ್ರವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದ್ದೀನಿ. ಪತ್ರ ಬರೆಯೋದು ಒಂದು ಕಲೆ. ಆತ ಪ್ರತಿ ಸಲ ಪತ್ರ ಬರೆದಾಗಲೂ ಅದರಲ್ಲಿ ಬೊಗಸೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದಿಗೆ, ಆತ ಓದಿದ ಪುಸ್ತಕಗಳ ಕುರಿತು, ತಿಳಿದಿರುವ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಬರೆದು ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ನೋಡಿ ಈ ಪತ್ರದೊಳಗೆ ತಮ್ಮೂರ ಸೋನೆ ಮಳೆ ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ 'ಕರ್ವಾಲೋ' ಕಾದಂಬರಿ ಕುರಿತು ಅನಿಸಿದ್ದು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ,

ಹಾಯ್ ಮಾರಾಯ್ತಿ.. ಹೇಗಿದ್ದೀಯಾ? ಆಳ್ವಾಸ್ ನುಡಿಸಿರಿ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ನೀನಂತೂ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪುಣ್ಯವಂತೆ. ಎಲ್ಲಾ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ, ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ನಿಮ್ಮೂರು ಒಂಥರಾ ಸುಂದರ ವೇದಿಕೆ. ನಮ್ಮೂರಲ್ಲೂ ಆ ರೀತಿಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ನಡೆಯೋದು ತೀರ ಅಪರೂಪ. ನಿನ್ನ ಎರಡೂ ಪತ್ರಗಳು ಇವತ್ತೇ ಸಿಕ್ಕಿವೆ. ನಿನ್ನ ಮೊದಲ ಪತ್ರವೇ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ನಂಗೆ ನವೆಂಬರ್ 20ಕ್ಕೆ ಸಿಇಟಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಇದೆ, ಯಾಕೋ ಅಷ್ಟೊಂದು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪತ್ರ ಬರೀಲಿಕೆ ಆಗ್ಲಿಲ್ಲ. 'ಕೋಪ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡವೇ ತಂಗೀ..ಈ ಪತ್ರನಾ ತುಂಬಾ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಬರೀತಾ ಇದ್ದೀನಿ. o.k. ನಾ?" ನಾನು ನಿನ್ನೆದುರು ಇದ್ದರೆ ಕಿವಿ ಹಿಂಡ್ಕೊಂಡು ದಂಡ ಹೊಡೀತಾ ಇದ್ದೆ..ನಗ್ಬೇಡಾ...!

ಪಕ್ಕದ್ದಲ್ಲೇ ಟೇಪ್ ರೆಕಾರ್ಡರ್ ಬಾಯಿಯಿಂದ ನಿಸಾರ್ ಅಹಮ್ಮದ್ ಅವರ
'ಮತ್ತದೇ ಬೇಸರ, ಅದೇ ಸಂಜೆ, ಅದೇ ಏಕಾಂತ....
ಯಾಕೋ ನಿನ್ನ ನಲಿವಿನಲ್ಲಿ ಪಾಲುಗೊಳ್ಳದೆನ್ನ ಮನಸ್ಸು...." ಹೊರಬರುತ್ತಿದೆ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಈ ಹಾಡು ಅದ್ಭುತ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯನಿಗೂ ವಿರಹದ ಹಾಡುಗಳೇ ಯಾಕೋ ಇಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆಯಂತೆ, ಅಪ್ಯಾಯಮಾನವಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತದೆ. ಇನ್ನೂ ಮುಂದೆ ಈ ವಿಷಾದಗಳ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ ಮುಂದೆ ಸಾಗಿದರೆ 'ಬೇಂದ್ರೆ ಅಜ್ಜ' ಜೊತೆಯಾಗ್ತಾರೆ. ಅವರ 'ನೀ ಹಿಂಗ ನೋಡಬ್ಯಾಡ' 'ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯಾಂವ' 'ಸಖೀಗೀತ'ದ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳು ಎಷ್ಟೊಂದು ಮಧುರ ಅಲ್ವಾ?

ನಿನ್ನ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಶುಭ ಹಾರೈಕೆ. ಬರಹಲೋಕದಲ್ಲಿ ದಾಪುಗಾಲಿಟ್ಟು ಮುಂದೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಿಯಾ...ಹಾಗೇ ಈ ಪಯಣ ಸಾಗಲಿ. ನಿನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ನಿನ್ನಣ್ಣನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಾರೈಕೆಗಳಿವೆ. ಉಮೇಶ್ ಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದೆ. ಚಿತ್ರಾ ಮೂಡುಬಿದಿರೆಯಲ್ಲಿ ಯಾವುದೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಳೆ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರು. ಬಹುಶಃ ಇವತ್ತು ಊರಿಗೆ ಬಂದಿರಬಹುದು, ನಾಳೆ ಭೇಟಿಯಾಗ್ತೇನೆ. ಮತ್ತೆ ಸುಮಾರು ಬಾರಿ ನಿನ್ನ ಫ್ರೆಂಡ್ ಮೊಬೈಲ್ ಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ..ಹ್ಞೂಂ..ನೀನೂ ಸಿಕ್ಕಲಿಲ್ಲ..ಸರಿಯಾಗಿ ಲೈನೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ.

ಇದು ಅಂತಿಮ ವರ್ಷ ಮುಂದೆ ಏನ್ಮಾಡುಕಂತಿದ್ದೀಯಾ? ಎಲ್ಲಿಯಾದ್ರೂ ಒಳ್ಳೆ ಕಡೆ ಕೆಲಸ ಗಿಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡರೂ ಮುಂದೆ ಓದು. ಅಧ್ಯಯನ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಡ. 'ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಚಿಣ್ಣರ ಮೇಳ' ಹೇಗಾಯ್ತು?
ನಮ್ಮೂರು ಕೂಡಾ ಒಂಥರಾ ಮಲೆನಾಡಿನ ರೀತಿ ಇದೆ. ಯಾವಾಗ ನೋಡಿದ್ರೂ ಜಡಿಮಳೆ..ಸೋನೆ ಮಳೆ..ತುಂತುರು ಮಳೆ. ಇಳೆಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೀಜನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸುವ ಮಳೆಯೆಂಬ ಮಾಯೆಯೇ ಅದ್ಭುತ. ಚಹಾ ಗುಟುಕಿಸುತ್ತಾ ಮಳೆಯನ್ನೇ ದಿಟ್ಟಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಹುದುಗಿಹೋದ ನೆನಪುಗಳ ಖಜಾನೆಯಿಂದ ಸವಿಕ್ಷಣಗಳ ಮಳೆ, ಮೈ-ಮನ ತೋಯಿಸುತ್ತೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಲ್ವಾ ಕವಿ ಹೇಳೋದು "ಮತ್ತೆ ಮಳೆ ಹುಯ್ಯುತ್ತಿದೆ..ಎಲ್ಲಾ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ' ಎಂದು. ನಿಮ್ಮೂರಿನಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಹೇಗೇ? ನೇಗಿಲಯೋಗಿ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದಾನೆಯೇ?

ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರ ಕರ್ವಾಲೋ ಓದ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ. ಈ ಹಿಂದೆ ಮೂರು-ನಾಲ್ಕು ಬಾರಿ ಓದಿದ್ದೇನೆ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಕರ್ವಾಲೋ ಅದ್ಭುತ ಪುಸ್ತಕ. ಅಜ್ಜಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಮುಖ ಹುದುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಯಕ್ಷ-ಗಂಧರ್ವರ ಕಥೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಎಷ್ಟು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೋ, ಅಷ್ಟೇ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಕರ್ವಾಲೋ ಓದುತ್ತಿದ್ದರೆ ...!

ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಕೆಲವೊಂದು ಪಾತ್ರಗಳಿವೆ. ಕುವೆಂಪು ಅವರ 'ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು' ಕಾದಂಬರಿಯ 'ನಾಯಿಗುತ್ತಿ', ಕಾರಂತರ 'ಚೋಮ', ಭೈರಪ್ಪನವರ 'ಮಂದ್ರ'ದ 'ಮೋಹನಲಾಲ'...ಇವರ ಜೊತೆಗೆ ತೇಜಸ್ವಿಯ 'ಮಂದಣ್ಣ' ಒಬ್ಬ ಅತ್ಯದ್ಭುತ ವ್ಯಕ್ತಿ.
ನಿಗೂಢ ಕಾಡಿನ ಸಮಸ್ತ ಹೊಳಪುಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಕೂಡಾ, ತನ್ನ ಅರಿವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇರದ ಮಂದಣ್ಣ, ಕರ್ವಾಲೋರ ಶಿಷ್ಯನಾಗಿ ಕರ್ವಾಲೋರಿಗೆ ಹಾರುವ ಓತಿಯ ಸಂಶೋಧನೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸಿದ್ದು, ತೇಜಸ್ವಿಯವರು ಅದನ್ನು ನಿರೂಪಿಸುವ ಹಾಸ್ಯಮಯ ಶೈಲಿ, ಎಲ್ಲವೂ ಒಂದು ಸುಂದರ ತಾಣವೊಂದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣ ಮಾಡಿದ ಅನುಭವ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಕಾದಂಬರಿಯ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ 'ಜೇನುನೊಣ'ದ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಹೆಚ್ಚಿನ ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಮಾಹಿತಿ ದೊರಕಿದರೂ, ನಂತರ ಪ್ರಭಾಕರ ಕರ್ವಾಲೋರ ಸಖ್ಯದಿಂದ ಜೀವಜಗತ್ತಿನ ವಿಸ್ಮಯಗಳನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳುತ್ತದೆ. ಜೀಪಿಗೆ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಿದ ಜೇನು ನೊಣಗಳ ಪ್ರಸಂಗ, ಮಂದಣ್ಣ ಡೋಲು ಶಬ್ಧ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸ, ಮಂದಣ್ಣನ ಮದುವೆ, ದಪ್ಪಗಾಜಿನ ಕನ್ನಡಕದ ಗೂಬೆ ಮೊರೆಯಾತ, ಬಿರ್ಯಾನಿ ಕರಿಯಪ್ಪ, ನಾಯಿ ಕಿವಿ, ಪ್ಯಾರಾ, ಕಾಡಿನ ವರ್ಣನೆ..ಎಲ್ಲವೂ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ನೆಲೆನಿಂತುಬಿಡುವಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿರೂಪಿಸಿದ್ದಾರೆ ತೇಜಸ್ವಿ. ಕೊನೆಗೂ ಹಾರುವ ಓತಿ ಇವರ ಕೈಗೆ ಸಿಗೋದೇ ಇಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? ದಯಾಮಯಿ ಪ್ರಕೃತಿ ಮಾತೆ, ತನ್ನ ಅಗಾಧ ನಿಗೂಡತೆಯನ್ನು ಯಾವತ್ತೂ ಅಲ್ಪನಾದ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಡುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದನಿಸಿತ್ತು ನನಗೆ. ಕರ್ವಾಲೋ ಥರದ ವಿಜ್ಞಾನಿ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಇರಬೇಕಾದ್ದು ತೀರಾ ಅನಿವಾರ್ಯ.

ತಾವೋ ಎನ್ನುವ ಯಾವುದೋ ಅಪರಿಚಿತ ಕವಿಯೊಬ್ಬನ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದಿತ ಕವಿತೆಗಳ ಸಂಕಲನವೊಂದು ಓದಲು ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಒಂದೆರಡು ಸುಂದರ ಸಾಲುಗಳಿವೆ..ತಕೋ...
"ನನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗಿನಿಂದ ಹೊರನೆಗೆಯುವ ವಲಸೆ ಹಾಡುಗಳು. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ತರದಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಲೆತ್ನಿಸುತ್ತವೆ"

"ಇರುಳ ಕತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ದೇಹ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಸಂಯೋಗಗೊಂಡಿವೆ. ಕತ್ತಲ ಮಂಜು ಕರಗಿದಾಗ ಅವು ಬೇರೆ-ಬೇರೆ. ಹಗಲ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ ಎರಡೂ ಆತ್ಮಗಳು ಒಂದಾಗಲಾರವು. ಆದರೆ ಇರುಳಿನ ಶೂನ್ಯದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಮಾಡಬಹುದು"

ತಾವೋ ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ..
"ದಯವಿಟ್ಟು ದೀಪವಾರಿಸು ಗೆಳೆಯಾ..ನನಗೆ ಬೆಳಕು ಬೇಕಿದೆ' "
ಈ ಪುಟ್ಟ ಸಾಲು ಎಷ್ಟೊಂದು ಅದ್ಭುತ ಅನಿಸುತ್ತೆ ಅಲ್ವಾ? ವಿಷಾದ, ನೋವುಗಳು ಕರಗಿ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಾಂತ್ನನ ನೀಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ವಿರುವುದು ಕತ್ತಲಿಗೆ ಮಾತ್ರ. ಕತ್ತಲು ಕರಾಳವಲ್ಲ ಸವಾಲು ಅಷ್ಟೇ.
ಪತ್ರ ಮುಗಿಸುತ್ತೇನೆ...ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಓದು. ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣಗಳೂ ನಿನ್ನ ಮುಗ್ಧ ಮನಸ್ಸಿಗೆ, ಪ್ರತಿಭೆಗೆ, ಪ್ರಫುಲ್ಲ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಉತ್ಸಾಹ, ಚೈತನ್ಯ, ಸ್ಫೂರ್ತಿ ತುಂಬಲಿ.
-ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಅಣ್ಣ,
ಅನಿಲ್ ಕುಮಾರ.