ಯಾವ ಸೀಮೆಯ ಸಂಸ್ಖತಿ...ಕಾಳಜಿ ಕಣ್ರೀ..?!

ಕಳೆದ ವಾರ ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಪಬ್ ದಾಳಿ, ಅದರ ಪರ-ವಿರೋಧ, ಆರೋಪ-ಪ್ರತ್ಯಾರೋಪ, ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳ 'ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ'ದ ಕುರಿತಾದ ಹೋರಾಟ, ಮಹಿಳೆಯ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆ-ಶೋಷಣೆ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿಬಂದ 'ಕಾಳಜಿ'ಯ ಮಾತುಗಳು..ಮಹಿಳಾ ಆಯೋಗದ ಸದಸ್ಯೆ ನಿರ್ಮಾಲಾ ವೆಂಕಟೇಶ್ ಮತ್ತು ಸಚಿವೆ ರೇಣುಕಾ ಚೌಧುರಿ, ಗಿರೀಜಾ ವ್ಯಾಸ್ ನಡುವಿನ 'ಕೋಳಿಜಗಳ', ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಸುದ್ದಿ, ಬ್ಲಾಗ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವ 'ವಿಭಿನ್ನ' ಬರಹಗಳನ್ನು ಕಂಡಾಗ..ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕುರಿತಾಗಿ ನನ್ನೊಳಗೆ ದುಃಖದ ಛಾಯೆ ಆವರಿಸಿಬಿಡುತ್ತೆ. ದುಃಖ ಸಿಟ್ಟಾಗಿ ಮಾರ್ಪಾಡಾಗುತ್ತೆ.

ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಯಾಕೇ ಹೀಗೇ? ....

ನನಗಾಗ ಪುಟ್ಟ ವಯಸ್ಸು...ಊರ ಶಾಲೆಯ ಏಳನೇ ಕ್ಲಾಸ್ ಹುಡುಗಿ ಮೇಲೆ, ಊರಿನ ಫಟಿಂಗ ರಾಜಕಾರಣಿಯೊಬ್ಬ ಹಾಡುಹಗಲೇ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಿದ್ದ..ಆ ಹುಡುಗಿಯ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ ತುಂಬಾ ಬಡವ್ರು..ಅಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಬಾಲಕಿಯ ಅಮ್ಮ ಆ ಫಟಿಂಗನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕೆಲಸಕ್ಕಿದ್ದರು..ಮಗಳ ಮೇಲಾದ ಅತ್ಯಾಚಾರನ ಕಣ್ಣಾರೆ ಕಂಡ, ಆ ಅಮ್ಮ ನ್ಯಾಯಕ್ಕಾಗಿ ಊರೂರು ಅಲೆದಳು..ತಾಲ್ಲೂಕಲ್ಲಿರುವ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳು, 'ಸ್ತ್ರೀ ಶಕ್ತಿ' ಗುಂಪುಗಳು..ಸ್ವಸಹಾಯ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ಮೊರೆಹೋದರು..ನ್ಯಾಯ ಸಿಗಲೇ ಇಲ್ಲ, ಆತ ರಾವಣನಾದರೂ 'ರಾಮ'ನಂತೆ ಮೆರೆದ..ಆ ಅಮಾಯಕ ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಣ್ಣೀರ ಒರೆಸಲು, ಪರನಿಂತು ಹೋರಾಡಲು ಯಾವ 'ಸಂಘಟನೆ'ಗಳು ಮುಂದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ..! ಕೆಲ ವರುಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಡಿಗ್ರಿಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ಆಕೆ ಬಾವಿಗೆ ಹಾರಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಳು..ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಯಾಕಾಯಿತು ಅನ್ನೋದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ..ಅದು ಮಹತ್ವದ 'ಸುದ್ದಿ'ಯಾಗಲೂ ಇಲ್ಲ.

ಕಳೆದ ವರ್ಷ ಜನವರಿ 3ರಂದು ಹಾಸನ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಅರಸೀಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ಪಾನಮತ್ತನಾದ ಪೊಲೀಸ್ ಪೇದೆಯೊಬ್ಬ 11 ವರ್ಷದ ಬಾಲಕಿಯೊಬ್ಬಳ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಎಸಗಿದ. ಕೆಲವು ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮುಖಪುಟ ಸುದ್ದಿನೂ ಆಯಿತು..ಆತನಿಗೆ ಶಿಕ್ಷೆ: 14 ದಿನ ನ್ಯಾಯಾಂಗ ಬಂಧನ ಮತ್ತು ಸೇವೆಯಿಂದ ಅಮಾನತು!!!

ಇಂಥಹ ಸಾವಿರಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆರಿವೆ..ನಮ್ಮ-ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಪೊಲೀಸ್ ಠಾಣೆಗಳಿಗೆ ಹೋದರೆ ಮಹಿಳೆಯರ, ಅಪ್ರಾಪ್ತ ವಯಸ್ಸಿನ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಾದ ಅತ್ಯಾಚಾರಗಳ ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಿನೇ ಸಿಗುತ್ತೆ,....ಬೆಂಗಳೂರಿನ ನಗರ ಪೊಲೀಸ್ ಆಯುಕ್ತರಿಗೆ ಒಂದು ಫೋನಾಯಿಸಿ, ಕೇಳಿದರೂ ಸಾಕು...ಬನ್ನಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅಂತ ದೊಡ್ಡ ಪಟ್ಟಿನೇ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಡ್ತಾರೆ...ಹೌದು, ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲಾಗುವ ಶೋಷಣೆಯಲ್ಲಿ 'ಅತ್ಯಾಚಾರ'ದಂತ ಭೀಕರ ಶೋಷಣೆಗಳು ಯಾವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಪಬ್ ದಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮಸೇನೆಯವರು ಹುಡುಗಿಯರನ್ನು ಎರ್ರಾಬಿರ್ರಿ ಹೊಡೆದಿದ್ದು ತಪ್ಪು...ನನಗೂ ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ಬಂತು..ಛೇ! ಏನಪ್ಪಾ ಇವ್ರು ಮನುಷ್ಯರಾ..? ಅಂತ ನನ್ನೊಳಗೆ ನಿಂದಿಸಿದೆ. ಪಬ್ಗಳಿಗೆ ಸರ್ಕಾರ ಅನುಮತಿ ಕೊಟ್ಟಿದೆ..ಹಾಗಿದ್ದ ಮೇಲೆ ಜನ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗೇ ಹೋಗ್ತಾರೆ..ಕುಡೀತಾರೆ..ಕುಡಿದಾಗ ಕಿಕ್ಕೇರಿ ಕುಣೀತಾರೆ. ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಹೇಳಿದಂಗೆ ಕುಡೀರಿ, ಕುಣಿಬೇಡಿ ಅಂದ್ರೆ ಕೇಳೋರು ಬೇಕಲ್ಲಾ...!!! ಕೊನೆಗೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸ್ವತಃ ಯಡಿಯೂರಪ್ಪ ಅವರೇ ಕೋಲು ಹಿಡಿದು ನಿಂತರೂ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಿಳಿಯಾಗಲ್ಲ ಬಿಡಿ. ..ಆಮೇಲೆ ಏನಾಗುತ್ತೆ ...ಯಾರಿಗೂ ಮೈ ಮೇಲೆ ಜ್ಞಾನ ಇರಲ್ಲ..ಆದ್ರೆ ಪಬ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಇಂದು ನಿನ್ನೆಯದಲ್ಲ...ಮಂಗಳೂರು ಇದಕ್ಕೆ ಹೊರತಾಗಿಲ್ಲ..ಈ ಶ್ರೀರಾಮ ಸೇನೆಯವರು 'ಸಂಸ್ಕೃತಿ' ಹೆಸರು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ದಾಳಿ ಮಾಡಿದ್ದು ಖಡಾಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ತಪ್ಪು. ಈ ರೀತಿ ದಾಳಿ ನಡೆಸಿ, ಎರ್ರಾಬಿರ್ರೀ ಹೊಡೆಯೋದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಲೇಬೇಕು... ವಿರೋಧಿಸೋಣ. ನಾನೂ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತೇನೆ..

ಆದರೆ ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ ಅದಲ್ಲ....

ಪಬ್ ದಾಳಿ ನಡೆಯಿತು..ಹುಡುಗೀರನ ಹೊಡೆದ್ರು ಅಂತೇಳಿ ದೆಹಲಿಯಿಂದ ಮಹಿಳಾ ಆಯೋಗವೇ ಬಂದು ಮಂಗಳೂರಿನ ಗಲ್ಲಿಗಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ವಿಚಾರಿಸಿತ್ತು....ರೇಣುಕಾ ಚೌಧುರಿ ಅವರು ದೆಹಲಿಯ ತಮ್ಮ ಕುರ್ಚಿನಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು 'ತಾಲೀಬಾನೀಕರಣ' ಅಂದ್ರು..ಮಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳು, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಆರಾಮವಾಗಿ ಬೀಡಿ ಕಟ್ಟುವ ಹೆಂಗಸರು ಕೂಡ.."ಇದು ದೌರ್ಜನ್ಯ, ಇದು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಕ್ಕೆ ಧಕ್ಕೆ, ನಮ್ಮ ಹಕ್ಕುಗಳು ನಮಗೆ ಬೇಕೇ ಬೇಕು, ಸೇನೆಯವರನ್ನು ಹಿಡಿಯಿರಿ..ಶಿಕ್ಷಿಸಿ, ಇಂಥ ಶೋಷಣೆಗಳು ಭವಿಷ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ.." ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟ ಇವರ ಕಾಳಜಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಲೇಬೇಕು..ಹೌದು, ಬೇಕೇ ಬೇಕು ಇಂಥ ಕಾಳಜಿ..ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿರುವ ಹೆಂಗಸರಲ್ಲೂ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಲೇಬೇಕು..ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳೋಣ..ನಮ್ಮ ಮನೆ ಹುಡುಗಿರಿಗೆ ಹಾಗೇ ಹೊಡೆದ್ರೆ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಾ..?! ಅದ್ಸರಿ...

ಆದರೆ, ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಾದ ಪುಟ್ಟ ಬಾಲಕಿಯ ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಹಾಸನದಲ್ಲಿ ಪೊಲೀಸ್ ಪೇದೆಯಿಂದಲೇ ಅಪ್ರಾಪ್ತ ವಯಸ್ಸಿನ ಬಾಲಕಿ ಮೇಲೆ ನಡೆದ ಅತ್ಯಾಚಾರ, ಅದೆಷ್ಟೋ ಶಾಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಿಂದಲೇ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ನಡೆದಿರುವ ಪ್ರಕರಣಗಳು...ರಾಷ್ಟ್ರಮಟ್ಟದ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲೂ 'ರಾರಾಜಿಸಿವೆ'.ಇಂಥ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆದಾಗ ಈ ಕಾಳಜಿಯುಳ್ಳ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಸತ್ತುಹೋಗಿದ್ದವೆ? ಹಿಂದೂ ಹುಡುಗೀರ ರಕ್ಷಣೆ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವ ಶ್ರೀರಾಮ ಸೇನೆಯವರಿಗೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ..ಮೇಲೆ ಅದರಲ್ಲೂ ಬಡಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ನಡೆಯುತ್ತ್ತಿರುವ ಇತರ ಶೋಷಣೆಗಳು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಲ್ಲವೇ? ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮಾಡಿರುವುದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಗೇಕೆ, ಹೆಣ್ಣುಮಗಳೊಬ್ಬಳ ಬದುಕನ್ನೇ ಕಿತ್ತುಕೊಂಡ ಅಮಾನವೀಯತೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಯಾವ ಸೀಮೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೀರಿ ಕಣ್ರೀ? ಮಹಿಳಾ ಪರ ಸಂಘಟನೆಗಳು ಇಷ್ಟೊಂದು ಬೊಬ್ಬಿಡುತ್ತಲ್ಲಾ...ತಮ್ಮ ಜನ್ಮದಲ್ಲೂ ಮಂಗಳೂರುನ್ನು ಕಾಣದೆ..ದೆಹಲಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮಂಗಳೂರು ಪಬ್ ದಾಳಿ , ಹುಡುಗೀರ ಮೇಲೆ ಶೋಷಣೆ ನಡೆದಿದೆ ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಡುವವವರು ಜೀವನಾದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಬಾರಿಯಾದರೂ, ಮಂಗಳೂರಿನ ಒಳಹೊಕ್ಕು ನೋಡಿ..

ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತ 'ಅತ್ಯಾಚಾರ'ದಂಥ ಪ್ರಕರಣಗಳು ನಡೆದಾಗ ಯಾಕೆ ಬೊಬ್ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ..ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ಅತ್ಯಾಚಾರ ನಡೆದರೆ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ಯಾವ ಸ್ಥಾನ ಇದೆ,..ಅಮಾಯುಕಳಂತೆ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡ ಹೆಣ್ಣು ಜೀವ .... ಅವಳು ಶೀಲ ಕಳಕೊಂಡವಳು,..ಅನುಮಾನ...ಇಡೀ ಸಮಾಜ ಅವಳನ್ನು ಅಸ್ಪೃಶ್ಯಳಂತೆ ದೂರವಿಡುತ್ತದೆ. ಅವಳ ಇಡೀ ಜೀವನ ನರಕಯಾತನೆ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಇದು ಯಾರ ಗಮನಕ್ಕೂ ಬರಲ್ಲವೇ? ಅದು ಶೋಷಣೆ ಅಲ್ವೇ? ಯಾಕೆ..ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ..ಹಾಗೇ ನಮಗೆ ತಿಳಿದೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತೀರಾ..? ತಾಕತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ 'ಸಂಘಟನೆ'ಗಳು ಸ್ವಯಂ ಕಾಳಜಿಯಿಂದ ಎಲ್ಲಿ? ಎಂಥ ಶೋಷಣೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ..ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ಬೀದಿಗಿಳಿದು ಈ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಿ...ಏಕಂದ್ರೆ ಬಡವರಿಗೆ ದೆಹಲಿಗೆ ಅಥವಾ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದು ಮಹಿಳಾ ಆಯೋಗ ಕಾಣುವ ತಾಕತ್ತಿಲ್ಲ..ಹಾಗೇ ಮಾಡಿದರೆ ಒಪ್ಪೊತ್ತಿನ ಊಟವನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ..
ಇದು ಯಾಕೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವ ಶ್ರೀರಾಮ ಸೇನೆ? ಅಥವಾ 'ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ'ದ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವ ಮಹಿಳಾ ಸಂಘಟನೆಗಳ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿಲ್ಲ?

ಏನಪ್ಪಾ..ಹುಡುಗಿಯಾಗಿ ಇವಳು ಹೀಂಗಾ ಬರೆಯೋದು? ಅಂತ ಅಂದುಕೊಂಡರೂ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ..ಒಂದು ಹೆಣ್ಣಾಗಿ ನನಗನಿಸಿದ್ದು .ನನ್ನ ನೋವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು ಹೇಳ್ತಾರೋದು ತಪ್ಪಾ..?!